Nou, daar zijn we dan
Tja, wie zijn wij? Waar moeten we beginnen?Laten we maar met onze namen beginnen. Onze namen zijn Bert en Lilian Haupts. We zijn respectievelijk 41 en 39 jaar jong. We zijn 17 jaar geleden in het huwelijksbootje gestapt. Nou ja, de trouwauto want een bootje kon niet tot aan het stadhuis komen.
Bert is geboren en getogen in Maastricht. Hij heeft daar in meerdere wijken gewoond, maar is nooit een echte "Sjeng" geworden.
Lilian is geboren en getogen in Neeritter, een klein dorp in Midden Limburg. Na ons huwelijk zijn we in Maastricht gaan wonen. Pas toen we op precies één maand na ons huwelijk, midden in de nacht, ons appartement stonden leeg te ruimen omdat de Maas weer buiten zijn oevers was getreden, kwamen we erachter dat het dorpje waarop we uitkeken aan de overkant van de Maas, Borgharen was. Gelukkig is het water niet ons appartement binnengedrongen, maar we hebben toen toch maar besloten om te gaan verhuizen. Om er zeker van te zijn dat we geen wateroverlast meer zouden krijgen, zijn we toen op de 14e verdieping van een flat gaan wonen. Daar was het in ieder geval droog, maar met de aardbeving in België in die tijd was het toch ook weer niet de meest ideale plek om te wonen.
Na ruim anderhalf jaar in Maastricht te hebben gewoond kregen we een huis toegewezen in Neeritter. Daar waren we toen erg blij mee. We hadden ons "gezinnetje" inmiddels uitgebreid met een schat van een hond. Onze Thimo, een Golden Retriever waar we regelmatig om moesten lachen, vooral toen hij ontdekte dat hij een reu was en dus maar ging proberen om met één poot in de lucht zijn behoefte te doen. Het resultaat was regelmatig dat hij dan midden in de struiken viel want zijn evenwicht was nog niet wat het zijn moest.
Hoewel de verhuizing behoorlijk stressvol was (we zouden op één september de sleutel krijgen en hadden de huur voor onze flat per 1 oktober opgezegd, maar die sleutel kregen we pas 26 september), waren we toch erg blij om (weer) in Neeritter te wonen. Omdat we nu meer ruimte hadden en een riante tuin hebben we nog een gezinslid toegevoegd aan de collectie. Dolly kwam de gelederen versterken. Hoewel Dolly, als Jack Russell terrier, maar een klein opdondertje was, liet ze goed van zich horen. Zowel letterlijk als figuurlijk. Zij was Thimo de baas, maar 's nachts was ze ook niet te missen. Dolly kon snurken als een oude oma.
Na 6 jaar in Neeritter gewoond te hebben, zijn we om meerdere redenen gaan zoeken naar een koopwoning en uiteindelijk vrij snel uitgekomen bij een woning in Haler. Nu horen we jullie al roepen: "Haler, waar ligt dat in hemelsnaam?" Net naast Neeritter dus, maar met maar 500 inwoners is het niet vreemd dat het erg onbekend is.
We wonen inmiddels bijna 7 jaar in Haler en zijn er erg gelukkig. Helaas hebben we inmiddels afscheid moeten nemen van Dolly en Thimo.
Maar net als zovelen wilden wij ons gezinnetje graag uitgebreiden met een kindje (of twee). Omdat dat op de natuurlijke weg niet wilde lukken, hebben we vol overtuiging gekozen voor de lange weg van een adoptie. In ons weblog kun je lezen hoe we de weg op zoek naar "ons grummelke" doorlopen hebben.
Geplaatst door Bert op 14 Juni 2006 om 09:59 uur.